เมื่อ 61 ปีที่ผ่านมา ในปี พ. ศ. 2499 ประเทศไทยมีการตรากฎหมายว่าด้วยแรงงาน คือพระราชบัญญัติแรงงาน พ. 2499 ออกใช้บังคับ โดยมีเหตุผลส่วนหนึ่งคือ โดยที่ประเทศไทยได้วิวัฒนาการมาจนถึงบัดนี้ พาณิชยกรรม อุตสาหกรรม และธุรกิจมีความเจริญมากขึ้น ถึงขั้นที่จะต้องมีการคุ้มครองแรงงานเพื่อประโยชน์ร่วมกัน และการประสานงานตลอดจนความเข้าใจอันดีซึ่งกันและกันระหว่างนายจ้างลูกจ้าง โดยกฎหมายฉบับนี้เป็นกฎหมานวางระเบียบการใช้แรงงานหรือสภาพการทำงาน รับรองสิทธิของลูกจ้างที่จะก่อตั้งและเข้าร่วมสหภาพแรงงาน การเจรจาต่อรองกับนายจ้าง ตลอดจนกำหนดวิธีการแก้ปัญหาขัดแย้งระหว่างกัน ต่อมามีการปรับปรุงแก้ไขเพิ่มเติมอยู่หลายครั้ง จน พ. 2541 จึงมีการปรับปรุง โดยตราออกมาเป็นกฎหมายคุ้มครองแรงงานเป็นการเฉพาะ คือพระราชบัญญัติ คุ้มครองแรงงาน พ. 2541 โดยมีการแก้ไขปรับปรุง 6 ครั้งและใช้บังคับมาจนถึงปัจจุบัน พระราชบัญญัติ คุ้มครองแรงงาน พ.
ทุจริตต่อหน้าที่ หรือกระทำความผิดอาญาโดยเจตนาแก่องค์กร หรือนายจ้าง 2. เจตนาทำให้นายจ้างได้รับความเสียหาย 3. ประมาทเลินเล่อจนเป็นเหตุให้นายจ้างได้รับความเสียหายอย่างร้ายแรง 4. ฝ่าฝืนข้อบังคับเกี่ยวกับการทำงาน ไม่ว่าจะเป็นกฎระเบียบ หรือคำสั่งของนายจ้างอันชอบด้วยกฎหมายและ เป็นธรรม โดยนายจ้างได้ตักเตือนเป็นหนังสือไปแล้ว ยกเว้นกรณีที่ร้ายแรง นายจ้างไม่จำเป็นต้องทำการตัก เตือน ซึ่งหนังสือเตือนจะมีผลบังคับได้ไม่เกินหนึ่งปีนับตั้งแต่วันที่ลูกจ้างได้กระทำผิด 5. ลูกจ้างละทิ้งหน้าที่เป็นเวลา 3 วันทำงานติดต่อกัน โดยไม่มีเหตุอันควรไม่ว่าจะมีวันหยุดคั่นหรือไม่ก็ตาม 6.
รู้จักกฎหมายแรงงาน เรื่องน่ารู้สำหรับคนทำงาน มีประเด็นอะไรที่สำคัญบ้าง มาดูกัน แม้ว่าทุกวันนี้กฎหมายแรงงานจะเป็นข้อมูลสำคัญที่คนทำงานทั้งหลายควรรู้จักและทำความเข้าใจ แต่เชื่อว่ายังมีหลายคนที่ยังไม่ทราบข้อมูลของกฎหมายแรงงานอยู่ดี ดังนั้นวันนี้ กระปุกดอทคอม จึงมีความรู้ดี ๆ เกี่ยวกับกฎหมายแรงงานมาฝากกัน เงินชดเชยตามกฎหมายแรงงาน เรื่องแรกที่หลายคนสงสัยและอยากรู้คงหนีไม่พ้นเรื่องสิทธิประโยชน์ในการได้รับเงินชดเชยตามกฎหมายแรงงาน โดยมีรายละเอียดดังนี้ 1. ลูกจ้างที่ถูกเลิกจ้างโดยไม่มีความผิด จะได้รับเงินชดเชยดังนี้ - ทำงานต่อเนื่องครบ 120 วัน แต่ไม่ครบ 1 ปี ได้ค่าชดเชยไม่น้อยกว่า 30 วัน - ทำงานครบ 1 ปี แต่ไม่เกิน 3 ปี ได้เงินชดเชยไม่น้อยกว่า 90 วัน - ทำงานครบ 3 ปี แต่ไม่เกิน 6 ปี ได้เงินชดเชยไม่น้อยกว่า 180 วัน - ทำงานครบ 6 ปี แต่ไม่เกิน 8 ปี ได้เงินชดเชยไม่น้อยกว่า 240 วัน - ทำงานครบ 10 ปี แต่ไม่เกิน 20 ปี ได้เงินชดเชยไม่น้อยกว่า 300 วัน - ทำงานครบ 20 ปีขึ้นไป ได้เงินชดเชยไม่น้อยกว่า 400 วัน 2. ลูกจ้างที่ถูกเลิกจ้าง โดยไม่ได้รับเงินชดเชย มีสาเหตุดังนี้ - ทุจริตต่อหน้าที่หรือกระทำความผิดทางอาญาโดยเจตนาต่อนายจ้าง - จงใจทำให้นายจ้างได้รับความเสียหาย - ประมาทเลินเล่อ จนนายจ้างได้รับความเสียหายอย่างรุนแรง - ฝ่าฝืนกฎข้อบังคับของนายจ้าง โดยได้รับหนังสือเตือนแล้ว หรือหากเป็นกรณีร้ายแรงก็ไม่จำเป็นต้องมีหนังสือเตือน (หนังสือเตือนมีอายุ 1 ปีนับจากวันที่ทำผิด ไม่ใช่วันที่ได้รับ) - หยุดงานติดต่อกันเป็นเวลา 3 วัน โดยไม่มีเหตุอันควร (ไม่ว่าจะมีวันหยุดคั่นหรือไม่ก็ตาม) - ได้รับโทษหรือได้รับคำพิพากษาให้จำคุก - การจ้างที่มีกำหนดระยะเวลา หรือสัญญาที่แน่นอน เช่น การเซ็นสัญญาจ้าง 2 ปี เป็นต้น 3.
ยื่นข้อเรียกร้อง ระหว่างที่มีการยื่นข้อเรียกร้องตามกฎหมายแรงงานสัมพันธ์ เพื่อกำหนด หรือเปลี่ยนสภาพการจ้าง ระหว่างการเจรจา การไกล่เกลี่ย และการชี้ขาดข้อพิพาทแรงงาน ซึ่งกฎหมายมิให้มีการโยกย้ายหน้าที่การงาน และห้ามมิให้เลิกจ้างลูกจ้างที่เกี่ยวข้อง 6. การกระทำอันไม่เป็นธรรม กฎหมายกำหนดห้ามนายจ้างหรือผู้ใดก็ตาม เลิกจ้างลูกจ้างเพราะลูกจ้างทำคำร้อง นัดชุมนุม ยื่นข้อเรียกร้อง เป็นพยานให้หลักฐานต่อเจ้าหน้าที่ ศาล นายทะเบียน พนักงานประนอมข้อพิพาท และการเลิกจ้างเพราะเป็นหรือไม่เป็นสมาชิกสหภาพแรงงาน ซึ่งทั้งหมดนับเป็นการกระทำอันไม่เป็นธรรม 7. เลิกจ้างไม่เป็นธรรม การเลิกจ้างลูกจ้างจะต้องมีเหตุอันควรและเหมาะสม กรณีที่เลิกจ้างโดยไม่มีเหตุผล กลั่นแกล้ง หรือไม่เป็นไปตามข้อสัญญา ถือเป็นการเลิกจ้างที่ไม่เป็นธรรม แต่ในทางกลับกันหากมีเหตุอันควร เช่น นายจ้างขาดทุน ธุรกิจปิดกิจการ ธุรกิจปรับปรุงการบริหาร การนำเครื่องจักรมาใช้ ลูกจ้างทำความผิด หรือลูกจ้างหย่อนสมรรภาพในการทำงาน ซึ่งการเลิกจ้างในลักษณะนี้ถือเป็นการเลิกจ้างที่เป็นธรรม หากมีเหตุให้ต้องเลิกจ้างแรงงาน นายจ้างจะต้องมีการบอกกล่าวล่วงหน้าตามหลักกฏหมายแพ่งและพาณิชย์ รวมถึงกฏหมายคุ้มครองแรงงาน เพื่อให้เกิดการเลิกจ้างที่เป็นธรรม โดยแบ่งออกเป็น 2 กรณี ดังนี้ 1.
(1). เงินประกัน (2). บุริมสิทธิในค่าจ้าง ค่าล่วงเวลา ค่าทำงานในวันหยุด ค่าชดเชย เงินเพิ่ม (3). ความรับผิดชอบของนายจ้างที่เป็นผู้รับเหมาช่วง ผู้รับเหมาชั้นต้น (4). การเปลี่ยนตัวนายจ้าง (5). การสิ้นสุดสัญญาจ้าง (6). การคำนวณระยะเวลาการทำงานของลูกจ้าง (7). เวลาทำงานปกติ วันทำงานปกติ และเวลาพักระหว่างทำงาน (8). วันหยุด (9). การทำงานล่วงเวลา การทำงานในวันหยุด (10). การลา (11). การจ่ายค่าจ้าง ค่าล่วงเวลา ค่าทำงานวันหยุด (12). การยกของหนัก (13). การหยุดกิจการชั่ั่วคราว ทั้งหมด หรือบางส่วน (14). การหักค่าจ้าง ค่าล่วงเวลา ค่าทำงานในวันหยุด (15). ค่าชดเชย (16). การพักงาน (17). การยื่นคำร้องเกี่ยวกับสิทธิได้รับเงินของลูกจ้าง (18). กองทุนสงเคราะห์ลูกจ้าง
สัญญาจ้างแบบมีกำหนดระยะเวลาจ้าง หรือที่เรียกอีกอย่างว่า 'สัญญาปลายปิด' โดยนายจ้างไม่จำเป็นต้องบอกล่วงหน้าก่อนที่สัญญาจะสิ้นสุด ซึ่งสัญญาประเภทนี้จะต้องเป็นสัญญาที่มีกำหนดเวลาเริ่มและสิ้นสุดของสัญญาไว้ชัดเจน และโดยทั่วไปฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งจะไม่สามารถบอกเลิกสัญญาก่อนครบกำหนดได้ 2. สัญญาจ้างแบบไม่มีกำหนดระยะเวลาจ้าง หรือเรียกอีกอย่างว่า 'สัญญาปลายเปิด' นายจ้างจำเป็นบอกกล่าวล่วงหน้า เมื่อถึงหรือก่อนจะถึงงวดการจ่ายค่าจ้างคราวหนึ่ง เพื่อให้มีผลเป็นการเลิกสัญญาจ้างเมื่อถึงงวดการจ่ายค่าจ้างคราวถัดไปข้างหน้า ส่วนกรณีที่ปิดกิจการชั่วคราวเนื่องจากเหตุสุดวิสัย โดยทั่วไปแล้วการปิดกิจการสามารถแบ่งได้เป็น 2 กรณี ได้แก่ 1. กรณีที่ต้องปิดกิจการชั่วคราวโดยไม่ใช่เหตุสุดวิสัย หากธุรกิจต้องหยุดชะงักโดยไม่ใช่เหตุสุดวิสัย เช่น วัตถุดิบไม่เพียงพอสำหรับการผลิต เครื่องจักรเสียหายใช้งานไม่ได้ หรือปัญหาอื่นๆ ที่ทำให้ต้องปิดกิจการชั่วคราว แต่นายจ้างยังกลับมาประกอบกิจการต่อจึงยังไม่ให้ลูกจ้างออกจากงาน ในกรณีนี้กฎหมายบังคับให้นายจ้างยังต้องจ่ายค่าแรงในอัตราไม่น้อยกว่าร้อยละ 75 ตลอดเวลาที่ลูกจ้างไม่ได้ทำงานจากการหยุดประกอบกิจการชั่วคราว 2.
ผู้เข้าชมทั้งหมด 18, 666, 014 ครั้ง
ศ. 2534 เป็นกฎหมายที่ว่าด้วยการคุ้มครองแรงงานและแรงงานสัมพันธ์ในภาครัฐวิสาหกิจ เป็นการคุ้มครองสิทธิประโยชน์ซึ่งไม่น้อยกว่ามาตรฐานขั้นต่ำตามกฎหมายคุ้มครองแรงงาน กฎหมายความปลอดภัยในการทำงาน เป็นการกำหนดมาตรฐานขั้นต่ำให้สถานประกอบกิจการถือปฏิบัติ เพื่อความปลอดภัย และสุขภาพอนามัยที่ดีปราศจากอุบัติเหตุ และโรคเนื่องจากการทำงาน "ประกาศหรือคำสั่งของกระทรวงแรงงาน และประกาศหรือคำสั่งของกระทรวงมหาดไทย ในส่วนที่เกี่ยวข้องกับความปลอดภัยใน การทำงานที่ออกตามประกาศของคณะปฏิวัติฉบับที่ 103 ลงวันที่ 16 มีนาคม พ. 2515 ให้ยังคงใช้ได้ต่อไปเท่าที่ไม่ขัดหรือ แย้งกับพระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน พ. 2541 ทั้งนี้จนกว่าจะมีกฎกระทรวง ระเบียบและประกาศ ที่ออกตามพระราชบัญญัตินี้ ใช้บังคับ"
โปรโมชั่น ซื้อ-ขาย ส่วนลด เช็คราคา